• RSS Feed

9 mei 2014


Adios!

Afscheid nemen is al niet mijn sterkste kant, maar nu toch wel echt moeilijk. Spanje, we zijn je doorgefietst, nog een dag of 2/3 en we trappen de Pyreneeën over....

Spanje, je hebt ons overdonderd met je steeds veranderende, maar telkens weer prachtige natuur. Diepe kloven, helder blauwe meren, gieren, herten, steenbokken, kale rotsen, donkere naaldbossen en frisgroene bergweiden.
Spanje, je hebt ons verwend met je heerlijke zon, het heerlijke eten, de vele kopjes café con leche, zalige wijnen en vriendelijke enthousiaste mensen. 

Het fietsen op zich, is dat nou altijd leuk? Nee, berg op gaat soms zo zwaar dat ik de fiets maar net aan rechtop kan houden. Het zweet druipt aan alle kanten, Sander fietst al 6 haarspeldbochten verder en Spanjaarden blijven in de auto naast me rijden om me al toeterend aan te moedigen. Nee, dan is fietsen niet leuk! En het is dan dat Melle op zijn aanhangfiets achter me zit, anders zou ik het hele ding vloekend in de berm gegooid hebben....zo!

Maar fietsen is natuurlijk vooral wel leuk. Ja, hoe ga ik me hier nu weer uit praten? Ach, het is eigenlijk heel simpel. Het gaat niet te langzaam, maar ook niet te snel. Je kunt in een paar weken een behoorlijk eindje komen. Maar toch zijn de afstanden beperkt, zeker met de kindjes, al valt ons dat erg mee. We fietsen gemiddeld 60 tot 80 per dag. En dan is het ook wel klaar. We stoppen dus op plekken waar we met de auto toch nog even zou verder rijden. En zo slapen we op de mooiste plekjes in het bos, in vergane glorie hotelletjes met oude mannetjes of op overbevolkte feestcampings. En dat is leuker dan je denkt! 

Vandaag zijn we met de trein vanuit Girona een dagje naar Barcelona geweest. Kiekjes bij de haven en de Sagrada Familia en verder vooral slenteren door de straatjes en over de plazas. Een beetje afscheid nemen...zucht. Adios!
 
© 2012. Design by Main-Blogger - Blogger Template and Blogging Stuff